Падрыхтаванае на падставе: Грахоўскі Сяргей. Тры вымярэнні. Выбраная лірыка. Мінск. «Беларусь», 1967. - 296 с. Многа i плённа працуе ў беларускай паэзіі Сяргей Грахоўскі. У свой час наш чытач прыязна сустрэў яго зборнікі вершаў «Дзень нараджэння» (1957 г.), «Чаканне» (1960 г.), «Табе зайздросціць сонца» (1963 г.), «Памяць» (1965 г.). Творчасць паэта адметная тэматычнай шырынёй, разнастайнасцю паэтычных фарбаў, пафасам высокай грамадзянскасці. У гэтай кніжцы сабрана лепшае з напісанага С. Грахоўскім

Жыцьцё полацкай акругі 1941–1944 гг. ва ўспамінах расейскага нацыяналіста-калябаранта

Лёсы людзей, якія паўстануць у аповесці, здзейсніліся тысячу гадоў назад. Але галоўныя дзеячы таго часу ўсім вядомыя: Уладзімір, Яраполк, Дабрыня, Святаполк, Яраслаў Мудры. Ёсць і менш вядомыя: у летапісным аповядзе пра жыццё князя Ўладзіміра праходзяць яны беглымі ўзгадкамі, як нейкія тычкі яго бурлівага веку. Для князя сустрэча з імі - выпадковая падзея, для іх сустрэча з ім - фатальны заварот лёсу. Менавіта такімі сталіся адносіны Ўладзіміра з Рагнедай - полацкай князёўнай і адной з жонак князя ў «дахрысціянскія» яго гады

Кнігу склалі вядомыя творы класіка англійскай літаратуры «Дванаццатая ноч, альбо Чаго пажадаеце», «Утаймаванне наравістай» і «Сон у Іванаву ноч»

«Тры старонкі з легенды» — дакументальная аповесць пра беларускую дзяўчынку Надзю Багданаву, удзельніцу партызанскага атраду, смелую, кемлівую, нязломную. Надзя Багданава – не збіральны вобраз, а партрэт канкрэтнай асобы. Кніга адрасаваная дзецям і моладзі і распавядае пра дзяцінства, апаленае вайной. Галоўная гераіня кнігі, разведчыца ў партызанскім атрадзе, тройчы стае перад абліччам смерці, але кожны раз ёй удаецца абыйсці, перахітрыць, застацца пры жыцці. Кніга стала вынікам гутарак з Надзеяй Аляксандраўнай Багданавай, якая пасля вайны жыла ў Віцебску

Дзеяньне адбываецца ў Нямеччыне прыблізна ў 1928 годзе. Тры таварыша — Робэрт Лёкамп (Робі), Ота Кестэр і Готфрыд Ленц трымаюць невялікую аўтарамонтную майстэрню. Галоўны герой, аўтамэханік Робі пазнаёміўся з чароўнай дзяўчынай Патрыцыяй Гольман (Пат). Робі і Пат — людзі розных лёсаў і з розных пластоў грамадзтва — закахаліся адзін у аднаго. У рамане паказваецца разьвіцьцё іх каханьня на фоне крызісу тагачаснага грамадзтва

У пенталогіі «Трывожнае шчасце» народны пісьменнік Беларусі Іван Шамякін на аснове ўласна перажытага паказаў лёс усяго пакалення, якое прайшло праз цяжкія выпрабаванні вайны і ў нялёгкіх пасляваенных умовах аднаўляла родны край

Личная жизнь Кати вовсе не била ключом. У нее, конечно, имелся бойфренд, но выходить замуж за этого зануду и рожать от него детей – нет уж, увольте. Однако обзавестись ребенком Кате пришлось гораздо раньше, чем она планировала, – пищащий сверток кто-то заботливо положил ей прямо под дверь. Внимательно рассмотрев «подарочек», Катя схватилась за голову: у подкидыша на ножке шесть пальчиков! Не успела новоиспеченная мамаша запастись бутылочками и памперсами, как ребенок… пропал. Ночью, из запертой квартиры. Заниматься поисками было некогда: в редакцию Катиной газеты пришло письмо, и ее отправили в командировку. А говорилось в письме об опытах главврача роддома, из-за которых на свет появлялись дети с аномалиями. Что-то в последнее время вокруг Кати появилось слишком много загадочных младенцев. Неспроста все это. И гремучую змею в своей постели она обнаружила тоже явно неспроста!

«… Трындец пришёл неожиданно. Хмурым осенним утром раздался звонок в дверь, Паша открыл, а там – здрасьте вам! – полный Трындец во всём его неласковом обличьи: в мокром плаще, поношенных ботинках, с нестриженными волосами, землистым лицом и впалыми щеками. Трындец трясся от холода и явно был голоден. – Пустишь? Или мне самому войти? – спросил он простуженным голосом. …»