Tiffany Aching, a young witch-in-training, learns about magic and responsibility as she battles a disembodied monster with the assistance of the six-inch-high Wee Free Men and Mistress Weatherwax, the greatest witch in the world

A halál eltűnt! Állítólag… ööö… eltávozott. És ez olyasfajta káoszhoz vezet, amilyenek mindig is keletkeznek, amikor egy létfontosságú közszolgáltatás megszűnik. Időközben egy messzi, messzi kis farmon feltűnik egy magas, sötét idegen, aki meglehetősen jól bánik a kaszával. És mivel épp aratómunkásokat keresnek…

Nagy A’Tuin, a Korongvilágot hátán cipelő csillagteknőc az egyetlen lény kerek e világon, aki pontosan tudja, hová tart. Hamarosan a Korong varázslói is megtudják, és akkor kezdhetnek csak igazán aggódni… A világot katasztrófa fenyegeti, s az egyetlen ember, aki megmenthetné, Széltoló, egy meglehetősen kétes hírű és gyáva varázsló, aki eltűnt. Állítólag legutóbb a Peremről lezuhanni látták egy négyszemű turista társaságában… A legmókásabb és legszokatlanabb fantasy történet az egész galaxisban. (Vagy bármely más galaxisban.)

Valahol messze, az űr egy eldugott zugában lavíroz A’Tuin, a gigászi teknőc. Hátán a lenyűgözően őrült, páratlanul szórakoztató, sosem látott hősöktől és elvetemült egyénektől hemzsegő Korongvilág… Kard és varázslat, Bárd és kacagás, Kalandok a Világ Pereméig — és még annál is tovább!

From Library Journal:   A cautionary tale by Stephen R. Donaldson ("Reeve the Just"), a whimsical ad venture in miniature by Dennis L. McKiernan ("The Halfling House"), and a tribute to the art of storytelling by Charles de Lint ("The Conjure Man") il lustrate the variety of this collection of 19 stories written to celebrate the centennial of Tolkien's birth. Although fans of Middle Earth may be disappointed that none of these tales draw directly from Tolkien's world, discerning readers will find the unmistakable stamp of the master concealed in the heart of each story. All in all, this solid collection of fantasy belongs in most libraries. For a new edition of The Lord of the Rings and more on Tolkien, see Classic Returns, LJ 11/15/91. Copyright 1991 Reed Business Information, Inc. From Kirkus Reviews: Yet another Festschrift anthology by Greenberg, who has recently edited or coedited tributes to Isaac Asimov, Ray Bradbury, and H.P. Lovecraft, this time to honor the much-imitated author of The Hobbit and The Lord of the Rings. The difficulty with these projects is that the writers must retain the essential flavor of their own work while evoking somehow the style or subject or tone of the revered predecessor, and here--as in the Asimov, Bradbury, and Lovecraft volumes--the quality of the stories varies tremendously. The book leads off with an exceptionally good story by Stephen R. Donaldson, "Reave the Just", in which a legendary hero saves the day in a most unusual fashion. Emma Bull's "Silver or Gold", Peter S. Beagle's "The Naga", Judith Tarr's "Death and the Lady", and Patricia A. McKillip's "The Fellowship of the Dragon'' likewise evoke something of the spirit of Tolkien while offering wonderful, original tales in their authors' own strong voices. Meanwhile, John Brunner, Barry N. Malzberg, and Gregory Benford provide solid stories, but their connection to Tolkien is slight. Much that's unfortunately mediocre, and a few stories (such as Dennis L. McKiernan's "The Halfling House", egregious at 29 pages) that would have made Tolkien himself wince — but, still, the strongest tales here are among the best short-length fantasy of the year. -- Copyright ©1991, Kirkus Associates, LP. All rights reserved

Une société secrète d’encagoulés complote pour renverser le seigneur Vétérini, Patricien d’Ankh-Morpork, et lui substituer un roi. C’est sans compter avec le guet municipal et son équipe de fins limiers. Une affaire à la mesure du capitaine Vimaire — s’il boit, c’est pour oublier les laideurs de la vie — et de ses brillants adjoints. (« Tous pour un ! ») Et lorsqu’on retrouve au petit jour dans les rues les corps de citoyens transformés en biscuits calcinés, l’enquête s’oriente résolument vers un dragon de vingt-cinq mètres qui crache le feu ; on aurait quelques questions à lui poser. Mais peut-être la collaboration du bibliothécaire de l’Université ne sera-t-elle pas inutile : n’arbore-t-il pas aussi une plaque de la DST (Défense simienne du territoire) ?

Ve světě, který leží na krunýři obrovské želvy, se vydává na cestu rozverná, temperamentní a neuvěřitelně výstřední výprava. Setkáte se s lakomým a naprosto neschopným čarodějem Mrakoplašem, naivním turistou Dvoukvítkem, jehož Zavazadlo za ním běhá jako pes na stovce malých nožiček, s draky, kteří existují, pokud na ně opravdu věříte, a samozřejmě dojdete až na okraj této podivné planety

Tylko jedna osoba może ocalić Świat Dysku, który sunie ku nieuniknionej z pozoru kolizji ze złowróżbną czerwoną gwiazdą. Na nieszczęście, osobą tą jest mało uzdolniony i tchórzliwy mag o imieniu Ricewind, którego po raz ostatni widziano, jak spadł poza krawędź świata... Rincewind zostaje magicznie ściągnięty z Kosmosu, by stać się obiektem polowania wszystkich ośmiu Obrządków Magicznych, próbujących odzyskać ukryte w jego umyśle Zaklęcie. W towarzystwie Dwukwiata z Bagażem i Cohena — największego i najsłynniejszego z bohaterów Dysku (choć ostatnio trochę bez formy) — po licznych przygodach powraca do Ankh Morpork, by uczestniczyć w jednym z kluczowych wydarzeń historii i kosmologii równocześnie. Na szczęście zakończonym szczęśliwie

Coś nowego pojawiło się między starożytnymi miastami Ankh-Morpork i Al-Khali. Dosłownie. To wyspa, wynurzająca się z dna Okrągłego Morza Dysku. Ponieważ jest niezamieszkana i oba miasta roszczą sobie do niej prawa, komendant Vimes ze swymi wiernymi strażnikami staje wobec zbrodni tak wielkiej, że żadne prawa jej nie obejmują

Volt egyszer egy szegény ember, s annak nyolc fia. A nyolcadik fiú felnőtt, megházasodott, és lett nyolc fia, s mivel csupán egyetlen foglalkozás jöhet szóba egy nyolcadik fiú nyolcadik fiának esetében, hát varázslónak állt. És bölcs lett meg hatalmas, na jó, mindenesetre hatalmas, s viselte a csúcsos kalapot, és itt a vége, fuss el véle? Itt kellett volna vége legyen? Ám a férfi elmenekült a varázslatok csarnokából, szerelembe esett, megházasodott – nem feltétlen ebben a sorrendben. És lett neki hét fia, mind már a bölcsőben olyan hatalmas, mint akármelyik varázsló kerek e világon. És aztán lett egy nyolcadik fia! Egy varázsló a négyzeten. Az igézés, bűvölés, bájolás, varázsolás, egyszóval a mágia forrása

Mightily Oats has not picked a good time to be priest. He thought he’d come to the mountain kingdom of Lancre for a simple little religious ceremony. Now he’s caught up in a war between vampires and witches, and he’s not sure there is a right side. There’s the witches — young Agnes who is really in two minds about everything, Magrat, who is trying to combine witchcraft and nappies, Nanny Ogg who is far too knowing … and Granny Weatherwax, who is big trouble. And the vampires are intelligent — not easily got rid of with a garlic enema or going to the window, grasping the curtains and saying ‘I don’t know about you, but isn’t it a bit stuffy in here?’ They’ve got style and fancy waistcoats. They’re out of the casket and want a bite of the future. Mightily Oats knows he has a prayer, but he wishes he had an axe. Annotations collected and edited by Leo Breebaart. http://www.lspace.org/books/apf/carpe-jugulum.html

Magráta s Verencem mají dceru a připravují velkou oslavu k jejímu křtu. Na oslavu jsou pochopitelně pozvány i čarodějky — Bábi, Stařenka a Anežka Nulíčková. Bábino pozvání ukradnou straky a Bábi, která se cítí tímto domnělým přehlédnutím uražena, se rozhodne opustit Lancre, protože dojde k názoru, že už ji ostatní čarodějky nepotřebují. Na obřad dorazí poslední hosté, rodina upírů z Überwaldu. Chtějí získat Lancre, chtějí, aby se jeho obyvatelé stali jejich služebníky… a potravou. Jsou strašliví, protože se zdá, že nemají žádné zábrany a nedají se zastavit…

Wielce Oats trafił na nie najlepszy moment, by zostać kapłanem. Sądził, że przybywa do Lancre na prostą ceremonię. Tymczasem znalazł się na wojnie między wampirami a czarownicami. Jest tu młoda Agnes, która naprawdę czasem nie jest sobą. Magrat, która stara się połączyć czarownictwo i pieluchy. Niania Ogg… i babcia Weatherwax, która jest prawdziwym problemem. Wampiry są inteligentne. Mają styl i wykwintne kamizelki. Wyszły z trumien i pragną kęsa przyszłości. Wielce Oats wie, że ma modlitwę, ale wolałby topór.„Carpe Jugulum” to dwudziesta trzecia powieść Terry’ego Pratchetta o Świecie Dysku — ale pierwsza, w której wampiry grają główne role

Они – вампиры, и это многое объясняет. Да, они спят в гробах, да, они питаются кровью, однако, все не так просто. Долой заскорузлые предания и предрассудки! Новый мир – новые повадки! Закаляйся святой водой! Религиозные символы – всего лишь картинки и предметы нательного украшения! Чеснок? Обычная приправа! Смело гляди в глаза наступающему дню! Они – новые вампиры. Они будут жить по-новому. И вы тоже будете жить по-новому. Вас заставят не бояться. Вас заставят снять с окон решетки. Вам будет хорошо. Люди и вампиры – дружба вовек! А тех, кто не согласен, – «Карпе Югулум»!

Kiedy kurierski albatros przybywa z żądaniem przysłania „Wielkiego Maga”, Rincewind zostaje wezwany do trapionego niepokojami Imperium Hongów, Sungów, Fangów, Tangów i McSweeneyów, gdzie decydują się losy tronu. Rincewindowi pomaga Cohen Barbarzyńca, a także napędzany mrówkami komputer HEX, fraktalny motyl pogody ze skrzydełkami Mandelbrota oraz przerażająca, choć dość powolna armia, złożona z sześciu staruszków — Srebrna Orda. Ich misją jest albo obronić, albo zdobyć Zakazane Miasto Hunghung. Niestety, instrukcje nie są jasne…

Dom Sabalos odziedziczył ogromną fortunę i ma zamiar zostać władcą całej planety. Obsługuje go olbrzymia armia robotów, jego ojcem chrzestnym jest inteligentne ciało niebieskie, a na dodatek szef ochrony Doma jest tak skrupulatny, że sprawdza nawet siebie. Mimo to komuś udaje się zamordować Sabalosa, tyle że nie do końca…

Narodził się Czarodziciel czarownik tak potężny, że w porównaniu z jego mocą wszelka magia jest tylko dziecinną zabawką. Samo jego istnienie doprowadza świat Dysku, który oczywiście jest płaski i płynie w przestrzeni na grzbiecie gigantycznego żółwia, na krawędź totalnej wojny taumaturgicznej. To niedobrze. Na jego drodze stoi jedynie Rincewind, nieudany mag, który chce ocalić świat, a przynajmniej tę część, która zawiera jego osobę. W przygodzie uczestniczą nowe postaci: Conena, barbarzyńska fryzjerka, Nijel Niszczyciel (którego matka wciąż zmusza do noszenia wełnianej bielizny) i być może pierwszy dżin-yuppie, który zajmuje się lampami jako potencjalnie obiecującym rynkiem. Los prowadzi ich na Wschód, czy też w stronę Osi czy jakoś tak

Dies ist die Geschichte der Scheibenwelt, die von einer Schildkröte getragen wird und die sich auf Kollisionskurs befindet: einem Roten Stern entgegen. Die Sprüche des Zauberbuchs Octavo könnten die Katastrophe verhindern; doch ausgerechnet der tumbe Magier Rincewind hat den wichtigsten Spruch im Kopf. Während die Kol egen ihn aufzuspüren versuchen, macht sich Rincewind in Begleitung des Touristen Twoflower und dessen laufendem Koffer aus dem Staub. Da stiehlt ein verrückt gewordener Magier das Buch Octavo und ist drauf und dran, die Scheibenwelt dem Untergang preiszugeben. Rincewind muß sich entscheiden… Die Originalausgabe erschien unter dem Titel »The Light Phantastic«

Der Magier Rincewind packt nicht oft etwas an, aber wenn er es tut, dann geht es schief. Während seiner Ausbildung an der Unsichtbaren Universität wirft er verbotener Weise einen Blick in das magische Buch Oktav — und wird prompt von einem Zauberspruch befallen. Dieser ist so mächtig, daß er keine weiteren Sprüche neben sich duldet. Rincewind muß die Universität verlassen und tut sich mit Zweiblum zusammen, dem ersten Touristen auf der Scheibenwelt. Gemeinsam begegnen sie Drachen, Wassertrollen und intelligenten Holztruhen. Und als sie an die Grenze der Scheibenwelt gelangen, ist Rincewind natürlich der erste, der über den Rand fällt ... »Die Farben der Magie« ist der Auftakt zu Pratchetts legendärem Zyklus, der die humorvolle Fantasy-Literatur wie kein anderer geprägt hat

Sur tout le Tapis règne la paix de l’empire dumii. Aux marges de la civilisation, la tribu des Munrungues coule sous les poils une existence paisible. Mais, un jour, un terrible cataclysme frappe à proximité du village munrungue. Une ville dumiie est broyée par l’ancien monstre des légendes : le grand Découdre est de retour ! Dans son sillage, des créatures féroces montées sur des fauves parachèvent son oeuvre de destruction. Cernés, les Munrungues s’engagent dans un grand périple à travers les poils, sous la conduite des frères Orkson. Un voyage qui les conduira à la découverte des merveilles de leur monde, et qui changera pour toujours l’existence de tous les Fils de la poussière. Avant l’hilarante trilogie des Gnomes, Terry Pratchett explorait déjà, à sa savoureuse façon, l’infiniment petit en peuplant un simple tapis d’une profusion de monstres terribles et de personnages cocasses. A lire absolument (à la loupe ) !

Von der Scheibenwelt ins London des 19. Jahrhunderts, in dem hilflose Schönheiten vor dunklen Feinden zittern, Schriftsteller sich als Detektive versuchen und mörderische Barbiere ihre Opfer nach allen Regeln der Kunst erledigen. Hier kann nur einer aufräumen - und das ist ausgerechnet der eigentlich nichtsnutzige Straßenjunge Dodger ... Terry Pratchetts neuer Roman ist ein Muss für alle Fans des britischen Großmeisters - großartig übersetzt vom Originalübersetzer Andreas Brandhorst. Dodger ist ein Straßenjunge - doch nicht irgendeiner. Während eines Überfalls in den nächtlichen Gassen Londons rettet er einer Unbekannten das Leben, der betörend schönen Simplicity. Fortan setzt er alles daran, mehr über die Tat und die Herkunft der jungen Frau herauszufinden. Auf der Suche nach den Tätern bringt Dodger ganz nebenbei einen mörderischen Barbier namens Sweeney Todd zur Strecke und wird dadurch für ganz London zum Helden. Dies jedoch ruft einen geheimnisvollen Attentäter ebenso auf den Plan wie die Halunken, die Simplicity nach dem Leben trachten und ihren jungen Beschützer lieber früher als später tot sehen wollen ...   Die englische Originalausgabe erschien unter dem Titel »Dodger« bei Doubleday Childrens/Random House UK, London 2012

Prace ziemne odsłoniły szkielet plezjozaura z napisem „Skończyć z próbami nuklearnymi”. Dyrektor budowy Kin Arad nie jest zaskoczona — ma dwieście dziesięć lat i zaczynała karierę w Kompanii, kładąc warstwy geologiczne na nowo budowanych planetach. Na swoim koncie ma też uformowanie łańcucha górskiego w kształcie własnych inicjałów. Gdy jednak dowiedziała się o istnieniu — wbrew prawom galaktycznym — płaskiej planety, nawet ją to zaintrygowało. A był to dopiero początek… W książce opublikowanej w 1981 roku pojawiają się zalążki pomysłów, które pisarz tak świetnie rozwinął później w niezwykle poczytnym cyklu „Świat Dysku”

Dob Kvartély, a varázsló még megtette kötelességét, mielőtt a Halál megkopogtatta vállát csontkezével; továbbadta mágikus botját egy nyolcadik fiú nyolcadik fiának. Kollegái balszerencséjére a mágia e soviniszta (ha nem is nőgyűlölő) világában elfelejtette megvizsgálni az újszülött gyermek nemét…

In Equal Rites, a dying wizard tries to pass on his powers to an eighth son of an eighth son, who is just at that moment being born. The fact that the son is actually a daughter is discovered just a little too late…

Faust, vous connaissez ?… Mais voici Eric, quatorze ans, le plus jeune démonologue du Disque-monde. Hélas, aucun démon – ni succube, hum... – ne répond à son invocation. Dans le cercle magique apparaissent Rincevent et le Bagage – respectivement le mage le plus incompétent et l'accessoire de voyage le plus redoutable de l'univers. Et que veut Eric ? Oh, rien de bien original : l'immortalité, la domination du monde et la plus belle femme de tous les temps. Ce qui entraîne la fine équipe dans un périple étourdissant, de l'empire tézuma des adorateurs de Quetzduffelcoatl, le Boa de plumes, aux rivages de Tsort où les Ephébiens guerroient pour sauver la belle Elénor… Jusqu'à l'aube des temps et la création du monde… Et jusqu'aux enfers, où règne Astfgl, le roi-pédégé de tous les diables. Y a-t-il d'autres romans pour vous en offrir tant ?

Erik má koníčka — démonologii. Rád by vyvolal démona a přinutil ho, aby mu splnil tři přání: stát se vládcem světa, získat lásku nejkrásnější ženy Zeměplochy, být nesmrtelným — prostě takové ty obvyklé věci. Místo poslušného démona však vyvolá Mrakoplaše, jednoho z nejneschopnějších mágů Zeměplochy, který se kdysi ztratil v Podzemních rozměrech, a s ním Zavazadlo. Král démonů, novátor s moderním přístupem, aby oživil nedostatečnou fantazii démonů, začne prostřednictvím Mrakoplaše plnit Erikova přání. Avšak, jak říká pekelný král, vtip spočívá v tom, splnit každému jeho přání doslova a do písmene, a přitom mu nikdy nedat to, co si vlastně přál…

Erik a Korongvilág egyetlen démonidéző-hackere. Nagy kár, hogy nem valami jó benne. Csupán annyit szeretne, hogy teljesüljön három kívánsága. Nem vágyik semmi különlegesre — legyen halhatatlan, uralkodjon az egész világ fölött, szeressen belé őrülten a világ legszebb nője, a szokásos. Ám egy traktábilis démon helyett Széltolót idézi meg, aki minden valószínűség szerint a világegyetem legkevésbé rátermett varázslója, valamint Poggyász néven ismert szerfölött intraktábilis és rosszindulatú utazási kelléket. Velük az oldalán Erikre nagy utazás vár az időn és a téren át, amitől majd inkább azt fogja kívánni (és a lelke üdvösségét is odaadná érte), hogy bárcsak meg se született volna

Słyszeliście o Fauście… To jest Eryk. Istnieje pewna różnica. Eryk ma czternaście lat, mieszka na legendarnym i magicznym Świecie Dysku, a także jest pierwszym w historii hakerem demonologii. Na szczęście nie udało mu się wywołać żadnych demonów, wywołał za to Rincewinda (najbardziej niekompetentnego maga w uniwersum) oraz Bagaż (najniebezpieczniejszy sprzęt podróżny na świecie). Kiedy Eryk wypuszcza ich na niczym nie chroniony świat, oczekuje, że Rincewind spełni trzy jego życzenia. Wiecie przecież. Standardowa trójka. Żyć wiecznie, panować nad światem, spotkać najpiękniejszą kobietę w historii. Właściwie to proste… Dryfowanie u zarania Czasu, zmiana przyszłości i spotkanie z najbardziej kłopotliwym bogiem historii to zaledwie początek. Stworzenie życia na Dysku to drobnostka. Ponieważ Rincewind trafia w końcu do Piekła. Dosłownie. A ono nigdy już nie będzie takie jak dawniej

Some night-time prowler is turning the citizens of Ankh-Morpork, greatest city of the fantasy Discworld*, into something resembling small charcoal biscuits. And that's a real problem for Captain Vimes of the City Watch, who must tramp the mean streets of the city searching for a seventy-foot-long fire-breathing dragon which, he believes, can help him with their enquiries. In a city thrown into turmoil by magic, charcoal biscuits, secret societies and mad lady dragon breeders ("Just tell him 'sit' if he'sothering you"), he's just looking for the facts. * Which is flat and rides through space on the back of four elephants who stand on the shell of an enormous turtle, as every scholar knows

Who would want to harm Discworld's most beloved icon? Very few things are held sacred in this twisted, corrupt, heartless - and oddly familiar - universe, but the Hogfather is one of them. Yet here it is, Hogswatchnight, that most joyous and acquisitive of times, and the jolly old, red-suited gift-giver has vanished without a trace. And there's something shady going on involving an uncommonly psychotic member of the Assassins' Guild and certain representatives of Ankh-Morpork's rather extensive criminal element. Suddenly Discworld's entire myth system is unraveling at an alarming rate. Drastic measures must be taken, which is why Death himself is taking up the reins of the fat man's vacated sleigh... which, in turn, has Death's level-headed granddaughter, Susan, racing to unravel the nasty, humbuggian mess before the holiday season goes straight to hell and takes everyone along with it

“¡Sé un HOMBRE en la Guardia de la Ciudad! ¡La Guardia de la Ciudad necesita HOMBRES!” Hasta ahora, sin embargo, la Guardia Nocturna solo cuenta con el cabo Zanahoria (técnicamente un enano), el agente Cuddy (realmente un enano), el agente Detritus (un troll), la agente Angua (una mujer… la mayor parte del tiempo) y el cabo Nobbs (descalifica do de la carrera evolutiva por hacer trampas). Y necesitan toda la ayuda que puedan conseguir. Porque hay un asesino suelto en las calles, con un arma nueva y mortífera y, lo más peligroso, un PLAN para devolver a la ciudad de Ankh-Morpork su grandeza perdida. Además, el misterio debe resolverse antes del mediodía, cuando el capitán Vimes devolverá su placa y se casará con la mujer más rica de la ciudad. Comparado con lo que les viene ahora, acabar con aquel dragón que atacó la ciudad hace un tiempo resultó fácil, ¡enfrentarse a un ejército de enanos sería más fácil! Y si la tarea es incluso complicada para un cuerpo de vigilancia normal, para la Guardia Nocturna puede convertirse en un quebradero de cabeza… literalmente. Una espléndida novela de acción, misterio y humor, Hombres de armas es la decimoquinta entrega de la conocida serie Mundodisco

A tündérek visszatérnek — de ezúttal nem csak a fogaidat akarják… Wiharvész Anyó és apró boszorkányköre most igazi tündérekkel kerül szembe. Beköszöntött nyárközép — azaz a mi világunkon Szent Iván — napjának éjjele. Ám nincs idő álmokra… A darabban szerepet kapnak még törpék, varázslók, trollok, néptáncosok és egy orangután, valamint vérpatakok és rengeteg hollári-hó

I Shall Wear Midnight is a novel in Terry Pratchett's Discworld series, and the fourth in the Tiffany Aching arc. It centres on Tiffany Aching, who is now fifteen years old and getting on with the hard work of being a witch. The title is a quotation in A Hat Full of Sky: "When I'm old I shall wear midnight, she'd decided. But for now she'd had enough of darkness."

In un angolo remoto dell’universo in una piega isolata del tempo, esiste l’incredibile mondo Disco la cui forma è perfettamente conforme al proprio nome: è infatti un gigantesco disco che le più recenti teorie astronomiche in voga sul pianeta vogliono sorretto da quattro magici elefanti ritti in piedi sul dorso di una cosmica tartaruga (il cui sesso è tuttavia ancora ignoto). La superficie superiore di Disco ospita numerosi regni e varie razze di abitanti, ma la leggenda vuole che anche sul lato inferiore del pianeta esistano terre abitate, ovvero il mitico continente Contrappeso. La leggenda diventa realtà quando nella città di Ankh-Morpork arriva un inatteso visitatore dal continente misterioso: è l’ingenuo e ricchissimo Duefiori, sempre seguito fedelmente dal suo forziere ricco di tesori e di decine di zampette, e ben deciso a godersi una meritata vacanza in veste di turista. Ma fra i troll e i tagliagole che abbondano in città un ricco forestiero può avere vita breve, e un incidente diplomatico va evitato in ogni modo. Al mago Rincewind tocca dunque il compito dì guidare e proteggere l’incauto turista… un’impresa alquanto pericolosa, per non dire disperata

Si dice che al mondo niente sia inevitabile, tranne la morte e le tasse. Ma questo forse prima che Morte venisse licenziato in tronco. L’ultima cosa di cui un universo può aver bisogno è di un Tristo Mietitore disoccupato, perché quando un importante servizio pubblico viene a mancare la conseguenza è sempre il caos. Ora Mondo Disco pullula di zombie e non-morti. Reg Scarpa, attivista per i diritti dei defunti, improvvisamente ha molto più lavoro di quanto si sia mai sognato. E il mago Windle Poons, trapassato di fresco, si risveglia nella tomba scoprendo di essere. morto e vegeto. Ma proprio a lui e a un ben poco temibile gruppo di non-morti (Arthur Winkings, per esempio, era diventato vampiro dopo essere stato morso da un avvocato. Schleppel l’uomonero farebbe meglio il suo lavoro se non venisse colto da agorafobia appena fuori dal gabinetto. E Fratello Isolile, l’unica banshee al mondo con un difetto di pronuncia, invece di starsene sui tetti a gridare quando la gente sta per morire, fa passare sotto la porta un bigliettino con scritto ‘OOOOeeOOOeecOOOeee’) spetta il compito di salvare il mondo dei vivi. Nel frattempo in una piccola fattoria molto, molto lontana, uno straniero alto, scuro e allampanato si rivela particolarmente abile a maneggiare la falce. C’è tanto grano da falciare. E una battaglia diversa da combattere

Trzeci tom cyklu o Johnnym Maxwellu, dwunastolatku, któremu przytrafiają się sytuacje dla innych zupełnie nie do pomyślenia. Tym razem zaczęło się od tego, że wraz z przyjaciółmi znalazł w zaułku nieprzytomną panią Tachyon. Wprawdzie nie należała ona do osób, w których towarzystwie chętnie się przebywa, ale skoro już się ją znalazło w takim stanie, trzeba udzielić pomocy, choćby metodą usta-usta. A potem się okazało, że pani Tachyon to nie stara wariatka, lecz ktoś, kto ma klucz do przeszłości, a ściślej — do przeszłości Blackbury z roku 1941. Roku, w którym miasto zostało zbombardowane

Johnny widzi zmarłych ludzi. Dlatego jego przyjaciele zaczynają go podejrzewać o chorobę umysłową. Okazuje się że Johnny widzi zmarłych którzy proszą go o pomoc w misji ratowania cmentarza, który już niedługo ma zostać rozebrany. W tej sytuacji Johnny robi wszystko, by jego martwi przyjaciele nie stracili swojego domu

Prawdziwa wiedźma potrafi latać na miotle, rzucać czary i stworzyć właściwie z niczego całkowity chaos. Jedenastoletnia Akwila tego nie potrafi. Prawdziwa wiedźma nigdy świadomie nie wyszłaby ze swego ciała, zostawiając je puste. Akwili to się zdarza. A istnieje coś, co tylko czeka na poręczne ciało. Coś starożytnego, przerażającego i nieśmiertelnego. Jedyne, co jej teraz pozostaje — to walczyć i czym prędzej nauczyć się, jak być prawdziwą wiedźmą. Z niemałą pomocą arcywiedźmy Weatherwax oraz prawdziwie zadziwiającej panny Libelli. „Na litość! A my?!”. No tak, są jeszcze Fik Mik Figle — najbardziej kłótliwe, najtwardsze i najmniejsze z bajkowych postaci, wyrzucone z Krainy Baśni za picie o drugiej po południu. Oczywiście nie chodziło o picie mleka. Potrafią bić się z każdym. Ale nawet ich wspólne siły mogą okazać się niewystarczające…

Kezdetben vala az Ige. Az Ige pediglen ez vala: — Hé, te! Mert Tesveer, a noícius a Választott Próféta. Aki békét akar és igazságot és felebaráti szeretetet. Valamint azt is szeretné, hogy az Inkvizíció hagyja abba a kínzást, most rögtön, kérem szépen… Egész biztosan a legjobb regény, amit Terry Pratchett valaha is írt, és a legjobb komédia

To pierwsza część słynnego wieloksięgu rozgrywającego się na płaskiej ziemi śmieszna, mądra i cudownie zadowalająca jak wszystkie książki Pratchetta. W odległym, trochę już zużytym układzie współrzędnych, na płaszczyźnie astralnej, która nigdy nie była szczególnie płaska, skłębiona mgiełka gwiazd rozstępuje się z wolna… Spójrzcie…

Śmierć zaginął, zapewne już gdzieś odszedł. A to prowadzi do chaosu, jaki pojawia się zawsze, kiedy ulega załamaniu ważny społecznie sektor usług. Pan Reg Shoe, aktywista Martwych Praw nagle ma więcej pracy, niż mógłby sobie wymarzyć. A niedawno zmarły mag Windle Poons budzi się w trumnie i odkrywa, że powrócił na świat jako zwłoki

Il terzo romanzo del Mondo Disco e anche il primo del "sottociclo" delle streghe

L’esprit de l’hiver s'est épris de Tiphaine Patraque. Il lui offre des icebergs, se déclare par des avalanches et la couvre de flocons — témoignages d’amour un peu rudes pour une apprentie sorcière de treize ans, mais qui ne manquent pas de… fraîcheur. « Miyards ! » Ah ! oui, et revoici les Nac mac Feegle, les ch'tits hommes libres, venus donner un coup de main, que ça lui plaise ou non. Car, si Tiphaine ne fait pas entendre raison à son soupirant, il n’y aura plus jamais de printemps

 Dans une dimension lointaine et passablement farfelue, un monde se balade à dos de quatre éléphants, eux-mêmes juchés sur la carapace de la Grande Tortue… Oui, c'est le disque-monde… Les habitants d'Ankh-Morpork croyaient avoir tout vu. Et Deuxfleurs avait l'air tellement inoffensif, bonhomme chétif, fidèlement escorté par un Bagage de bois magique déambulant sur une myriade de petites jambes. Tellement inoffensif que le Patricien avait chargé le calamiteux sorcier Rincevent de sa sécurité dans la cité quadrillée par la Guilde des Voleurs et celle des Assassins ; mission périlleuse et qui devait les conduire loin : dans une caverne de dragons ; peut-être jusqu'au Rebord du Disque. Car Deuxfleurs était d'une espèce plus redoutable qu'on ne l'imaginait : c'était un touriste… A la lumière de l'octarine, la huitième couleur, celle de la magie, découvrez l'univers fantastique et cocasse de Terry Pratchett

Sentant venir sa mort prochaine, le mage Tambour Billette organise le legs de ses pouvoirs, de son bourdon, de son fonds de commerce. Nous sommes sur le Disque-monde. (Vous y êtes ? Nous y sommes.) La succession s’y opère de huitième fils en huitième fils. Logique. Ainsi procède le mage. Puis il meurt. Or il apparaît que le huitième fils en cause est… une fille. Stupeur, désarroi, confusion : jamais on n’a vu pareille incongruité. Trop tard ; la transmission s’est accomplie au profit de la petite Eskarina. Elle entame son apprentissage sous la houlette rétive de la sorcière Mémé Ciredutemps…

Il seguito diretto di «I colori di magia». La continuazione d’avventure di Scuotivento e Duefiori dopo la caduta dal Bordo del Disco. 

Nils Geimens, Terijs Prečets Labas zīmes Pasaules gals, ja vēlaties zināt, pienāks sestdien. Nākamsestdien. Pēcpusdienā. Tā vismaz apgalvo Jaukie un precīzie Agneses Nateres pareģojumi, pasaulē vienīgā absolūti nekļūdīgā pareģojumu grāmata, kas sarakstīta 1655. gadā. Labo un Ļauno spēku armijas jau pulcējas... šķiet, ka viss notiek saskaņā ar dievišķo plānu. Vienīgi kāds izklaidīgs eņģelis un dzīves baudītājs dēmons īsti nepriecājas par gaidāmo apokalipsi, jo labprāt vēl padzīvotu šinī pasaulē... Turklāt arī pasaules gala izraisītājs Antikrists vispirms liekas pazudis bez vēsts, bet, kad atrodas... tad tik iet elle vaļā! no angļu valodas tulkojusi Vanda Tomaševiča Noskanējis Jānis Jans  Pasaulē iemīļoto fantāzijas žanra autoru Nīla Geimena un Terija Prečeta kopdarbs, komiskais romāns “Labas zīmes” kopš tā publicēšanas 1990. gadā piedzīvojis jau 80 izdevumus, ticis nominēts Pasaules Fantāzijas balvai (World Fantasy Award) un Locus balvai par gada labāko fantāzijas romānu, sajūsminājis un sasmīdinājis dažādu vecumu lasītājus visā pasaulē. Romāns “Labas zīmes” ir meistarīgi savērpts izklaidējošs stāstījums, kas parodē neskaitāmus populārus pasaules gala scenārijus, un vienlaikus intelektuāls saldēdiens visiem, kas atpazīs tekstā iešifrētās atsauces uz pasaules kultūras ikonām. “Nepārspējami jautra grāmata. Prečets un Geimens ir pārdrošākais un drūmākais duets kopš Džekila un Haida laikiem. Ja tāds būs Armagedons, es arī piedalos.” Džeimss Herberts “Debešķīga grāmata, smiesieties uz velna paraušanu!” Time Out LABAS ZĪMES ir pārgalvīgs, ar dīvainām zemsvītras piezīmēm un ekscentriskiem raksturiem pārpilns, taču vienlaikus humāns un inteliģents darbs. Spraigo sižetu meistarīgi papildina Tibetas, Amerikas, Atlantidas un citu svešu, nepazīstamu būtņu fons. Ja tiešām tuvojas pasaules gals, tad Prečets un Geimens mūs līdz tam aizvadīs stilīgi. Ločus Neganti jautri! Time Out Nebēdnīgās Prečeta burvestības, rūdītas ar Geimena drūmi dzelžaino stilu: vai var būt vēl labāka kombinācija? Fear Ne tik baisi kā pašu autoru fotoportreti. The Times Nepārspējami jautra grāmata. Prečets un Geimens ir pārdrošākais, drūmākais duets kopš Džekila un Haida laikiem. Ja tāds būs Armagedons, es arī piedalos. Džeimss Herberts Zvaigzne ABC, 2014 Labas zīmes : romāns / Nīls Geimens, Terijs Prečets ; ; redaktore Bārbala Simsone ; Artūra Bērziņa vāka dizains

Vous connaissez l’histoire du joueur de flûte de Hamelin ? Les rats avaient envahi la ville, les habitants se désespéraient ; un joueur de flûte vint les sauver, qui ensorcela les rats au son de son instrument et les fit quitter la ville derrière lui pour les noyer dans la rivière. Imaginez maintenant des rats intelligents qui soient de mèche avec le joueur de flûte… et pilotés par le roi de l’arnaque soi-même, le fabuleux Maurice, le chat de tous les chats. Ça, c’est une combine qui peut rapporter gros. Jusqu’au jour où la fine équipe s’attaque au bourg de Bad Igoince où l’attendent le mystère, la terreur et le Mal

Mort ? Déprimé ? Envie de repartir à zéro ? Alors pourquoi ne pas venir au CLUB DU NOUVEAU DÉPART ? Tous les mardis, minuit,668, rue de l’Orme. OUVERT À TOUSTENUE DE SUAIRE NON EXIGÉE Du pain sur ses quatre planches pour le défunt Raymond Soulier, activiste résolu : fantômes, vampires, zombis, banshees, croque-mitaines… les morts-vivants se multiplient. Car une catastrophe frappe le Disque-monde : la Mort est porté disparu (oui, la Mort est mâle, un mâle nécessaire). Il s’ensuit un chaos général tel qu’en provoque toujours la déficience d’un service public essentiel. Tandis que, dans les champs d’une ferme lointaine, un étrange et squelettique ouvrier agricole manie la faux avec une rare dextérité. La moisson n’attend pas…

Octogénaire, borgne, chauve et édenté, Cohen le Barbare, le plus grand héros de tous les temps réussira-t-il à tirer Deuxfleurs et Rincevent des griffes de leurs poursuivants ? Question capitale, car le tissu même du temps et de l’espace est sur le point de passer dans l’essoreuse. Une étoile rouge menace de percuter le Disque-Monde et la survie de celui-ci est entre les mains du sorcier calamiteux : dans son esprit (très) brumeux se tapit en effet le… huitième sortilège ! La suite de l’épopée la plus démente de la Fantasy, avec, dans les seconds rôles, une distribution prestigieuse : le Bagage, l’In-Octavo, Herrena la harpie, Kwartz le troll, Trymon l’enchanteur maléfique et, naturellement, La Mort

Sur tout le Tapis règne la paix de l’empire dumii. Aux marges de la civilisation, la tribu des Munrungues coule sous les poils une existence paisible. Mais, un jour, un terrible cataclysme frappe à proximité du village munrungue. Une ville dumiie est broyée par l’ancien monstre des légendes : le grand Découdre est de retour ! Dans son sillage, des créatures féroces montées sur des fauves parachèvent son oeuvre de destruction. Cernés, les Munrungues s’engagent dans un grand périple à travers les poils, sous la conduite des frères Orkson. Un voyage qui les conduira à la découverte des merveilles de leur monde, et qui changera pour toujours l’existence de tous les Fils de la poussière. Avant l’hilarante trilogie des Gnomes, Terry Pratchett explorait déjà, à sa savoureuse façon, l’infiniment petit en peuplant un simple tapis d’une profusion de monstres terribles et de personnages cocasses. A lire absolument (à la loupe ) !